Zieke Zee weekend

Iedereen had het snot en vooral Sarah kon slecht uit de voeten. Ipv een citytrip naar Hamilton bracht ze het weekend in de zetel door met thee en beschuit. De rest ging op zaterdag- en zondagvoormiddag naar het strand in Port Waikato.
Hoogtepunt van zaterdag was ongetwijfeld pappie's lumineuse idee om op een stuk boomstam te gaan staan opt moment dat de branding langskwam. De eerste keer koos Stitch het hazenpad maar bleven we droog met het water onder ons door. De tweede keer toen Stitch onder lichte dwang op zijn plaats werd gehouden, was de volgende golf ietsje hoger dan verwacht. Vin en Stitch gingen bijna kopje onder en den ouwe was nat tot halweg. De natte kleren uit en opwarmen op het strand bekomend van een verfrissende ontnuchtering. Gelukkig liet het zonnetje toe om de met zeewater gevulde botinnen over de schouder te hangen en de terugweg blootvoets verder te zetten. In de namiddag gingen we langs de vliegclub waar er helaas niet werd gevlogen enkel gedronken.

Zondag zelfde scenario maar zonder nat te worden en vliegveld.

Ondertussen is het uur hier ook aangepast en de klok een uur verdergedraait waardoor er nu 11uur verschil zit op de Belgische tijd.

Sailplane Services

Nog wat foto's van het atelier......

.

Vincent helpt een handje met de Ka6 trailer binnen te rijden

.

Ventus cT instrumentcover aanpassen

.

Een overwacht bijkomend project: wrak van een Duo Discus dat oorsprokelijk door de concurrentie ging worden hersteld

.

Franklin Zoo 20/9

Omdat zowel Sarah (mottig van de zwangerschap) als Vincent (koorts, snotneus en hoesten) een beetje slapjes waren voor en tijdens het weekend hebben we het rustig aan gedaan. Op zaterdag maakten we in de voormiddag een boswandeling. Ookal was het grijs en nat, toch was het fijn om tijdens de neerslag tussen de varens en lianen te wandelen waardoor het bos iets van een regenwoud kreeg. Door de wortels en gladde paden ging Vincent een paar keer onderuit en ook Stitch zag goed bruin tegen het einde van de wandeling.

.

Boswandeling in het Tuakau reservaat

.

Zondag gingen we na Vincent zijn middagdutje naar de Franklin Zoo een zes kilometer verder. Het was er duidelijk aan te merken dat dit een regionale dierentuin was; niet enkel aan de prijs, maar ook sommige dieren die er zaten hadden precies hun beste tijd gehad. We begonnen te denken dat het een soort van opvangplaats was voor sukkeltjes. Een leeuwin had een spierziekte, een andere was compleet blind, de leeuw was vorig jaar overleden aan kanker, de otter had maar één oog,...Voor de rest waren er tal van vogels met allerlei kleuren en geluiden en aapjes die net hun maaltijd kregen voogeschoteld, loslopend pluimvee zoals kippen, eenden en pauwen, leeuwen die het ganse spel bij elkaar brulden en geiten, herten en emoes die uit je hand kwamen eten. Supertoppers en publiekstrekkers waren er niet, maar dat was voor een dierentuin achter de hoek eigelijk niet nodig.

.

Twee maal plooide de pauw zijn staart open, Vincent werd er stil van

.

Sarah's favoriet: een Australische papegaai in de "juiste" kleuren

.

Vincent was niet gerust in het nieuwsgierige Damhert

.

De leeuwinnen eindelijk wakker, een uniek moment

Een vluchtje tussendoor

Woensdag is in Drury ook een vliegdag. Het zijn dan in de eerste plaats de gepensioneerden en mensen die vrijaf hebben die dan een vluchtje doen. Het is minder druk dan in het weekend en clubtoestellen zijn zelden volledig volgeboekt. Er is nog een gloednieuwe ASK21 en tweedehandse Discus CS onderweg naar de club dus het kan alleen maar beter worden.
.
De Duo X "DX" van de Auckland Gliding Club
.
Grant had voorgesteld om een vluchtje te doen in de Duo die meestal onbevlogen bleef op een woensdag. Iets na 9u zag ik vanuit het atelier oost van het vliegveld al de eerste thermishe activiteit. Rond 11u30 gestopt met werken en tegen 12u30 stonden we klaar in pist. Grant gaf de voorkeur aan de sleper ipv de lier, ik zou toch nog sowieso wat checkstartjes met de PW6 aan de lier moeten doen voor men vergunning. Sleep was 3000voet, te hoog en te duur voor mij maarja, was bijna wolkenbasis en daarna zuid-oostelijk afgedwaald. Meteo was OK maar niet indrukwekkend, soms wat halfbakken thermiek en gaten en rafelige wolkenmassa's, al had er toch een 300km ingezeten ipv 130km, maar mocht niet klagen eigelijk. De kosten en het vliegen waren 50/50 met Grant. Na twee uurtjes waren we geland en tegen 15u30 was ik terug aan het werk in het atelier. Een prettig voorsmaakje voor het komende seizoen.
.
De Hauraki Plains, Firth of Thames en Coromandel Peninsula aan de horizon

Circus 12/9

Zaterdag stelde Sarah voor om naar de circusvoorstelling van 14u in Pukekohe te gaan. Het was al effe geleden dat we nog een circus van dichtbij hadden gezien en konden alleen maar hopen dat er niet teveel beesten werden opgevoerd en Vincent er iets aan zou hebben. De tent zat goed vol en de show "Out of Afrika" viel beter mee dan verwacht. Net iets te lang om Vin zijn aandacht bij te houden en af en toe wat veel boenke-boenke muziek maar de Afrikaanse en Aziatische acrobaten compenseerden dat ruimschoots met hun acts.

Den Jumbo werd gans NZ rondgesleurd voor een act van amper 1,30min. Binnen , knielen, buiten.

Onze Aziatische vriendinnetjes met zn drie op de bike

Zondagvoormiddag kreeg Stitch zijn verdiende run op het strand van Port Waikato. Er werden schelpen verzameld, krabbetjes in het zand gespot, voeten nat gemaakt in de branding, zand geproefd en een 10uurtje gegeten hoog op de duin.

Uitzicht over het strand van Port Waikato tijdens het 10uurtje

.

En als je een trekkende Stitch zijn leiband niet optijd loslaat, heeft dat zo zijn wrang nasmaakje

Prettige momenten 7/9

Vincent is klaar voor de lente

Oepsie!! Uitbreiding van de familie

Mt Karioi & Raglan 6/9

Zaterdag een poging gedaan om de grijze kater, waar we al een paar weken mee zitten opgescheept, naar een opvangplaats te brengen, maar toen bleek dat degene op het lokale adres niet meer bestond en we 40km verder moesten proberen, hebben we onze kar gekeerd. Hij had geluk en nog even uitstel. De nieuwe radiator ging in de Mini en werd aangesloten met de hulp van Vincent.
Vincent met de nodige smeervegen na een sessie auto-onderhoud


Zondag Tuakau ontvlucht naar het zuiden. Met eerste een loop rond Mt Karioi en een lunch op het strand van Ruapuke. Het water van de rivier en de zee was fris, maar het zwarte zand op het strand en de duinen was lekker warm. Weinig volk en veel plaats om de benen te strekken.

De auto achtergelaten op de parking en nog 10min stappen langs de rivier naar het strand, ploeterend door het zachte zand.


Vincent had niet verwacht dat de branding hem zou inhalen, verschoot en struikelde, plets!

Na een paar uurtjes fun on the beach ging het via een kronkelige kiezelweg, goed voor slechts 20km/u, rond de berg en reden we verderdoor naar het surf- en kustplaatstje Raglan. Een ijsje gekocht en een uurtje in het stadje rondgelopen. Raglan maakte een toffe indruk en de felle surfkleuren van winkels en gevels zorgden voor wat extra sfeer. Ijsje eten terwijl de kayakers het sop kiezen.

Thuis & Sailplane Services 3/9

Kattentijd. We zijn gestopt met ze eten te geven want het plezante is eraf. Van overal komen er katters op bezoek waarvan we de helft nog nooit hebben gezien. Stitch klopt ook al overuren mbt alertheid en heeft nog amper rust dus gaan we het zeker niet aanmoedigen. De kat van de buurvrouw opzoek naar een zacht plekje en een schuilplaats voor haar mannelijke fans.

Sarah en Vincent zijn in de loop van de week naar het kinderuurtje in Pukekohe en Buckland geweest. De liedjes vond hij meestal maar niks (niet echt de vertrouwde melodietjes), maar het knutselen en spelen nadien mocht best wat langer duren. Ook wat sociaal contact kon geen kwaad.

Vincent in de Buckland Hall

Bij Sailplane Services wisselden de keuringen en reparaties elkaar vlotjes af en ook bij de langere projecten zoals de grote herstellingen en overhauls kwam het einde in zicht. Er was sprake om naar het zuidereiland te gaan voor een lijst met jobs af te werken. In de loop van September zou er een nieuwe NZ lading zwevers en materiaal vanuit Duitsland vertrekken en we zijn bezig er een houten kist met persoonlijke spullen mee bij te steken.

Een Lak 12 gemonteerd op de weegschaal