Verlengd weekend

Het verlengde weekend begon vrijdagavond met een bezoek aan de alternatieve avondmarkt van Waiuku. Helaas ging die pas later opt jaar van start, vernam Sarah in de lokale pub, want op de desbetreffende plaats was geen kat te zien. Terug huiswaards.

.

Zaterdag deden we in de voormiddag boodschappen in Pukekohe en reden tegen de middag naar Drury vliegveld. Daar onze lunch opgegeten en was er een mogelijkheid voor Joachim om wat checkvluchten te doen met een instructeur in een dubbelzitter aan de lier en Vincent hielp een handje waar het kon. Tegen het avondeten waren we terug thuis en dan in volle vaart naar de Waiuku Film Expo tegen 19u30. We dachten een half uurtje amateurfilmpjes mee te pikken gemaakt door dorpelingen, maar de vertoning van 20u30 was geen herhaling, maar het vervolg. Die duurde nog een uurtje, maar Vincent was heel flink, zijn geduld geraakte wel op maar hij hield stand.

.

Vincent & Joachim wassen de Puchatek na de vliegdag in Drury

.

De Waiuku Film Expo in de War Memorial Hall

.

Zondag in de voormiddag naar Port Waikato waar een expositie van Art @ the Port liep in en rond de historische wolschuur van de viltmaker. Er waren hapjes, plantjes, kinderanimatie en statische kunstwerken en handwerkjes. En een oude tractor voor Vincent. Thuis gegeten en dan met "Mauw" de grijze kater naar het SPCA in Manukau om hem binnen te brengen want zijn drie maanden vakantie zaten erop. Tien minuten voor aankomst draaide hij nog een stevige drol in zijn kooi naast Vincent en alle ramen moesten noodgewongen open. Vervolgens naar Titirangi waar er een Village Market plaatsvond in de Rudolf Steinerschool, maar eens in het dorp toegekomen, zagen we op de affiches dat de markt tot 14u duurde en het was ....... 14u! De Steinerschool gevonden maar daar was het totaal verlaten, dus met hangende pootjes naar het dorp gereden waar we toevallig langs de markt passeerden. Nog een glimp opgevangen en tussen de kraampjes gewandeld (ookal was de helft al opgebroken), maar we zouden eens de ouders op bezoek waren zowel de Steinerschool als de markt overdoen. Sarah memoriseerden de leuke kraampjes en artiekelen en ontdekte nadien dat er een belgische mevrouw tussenstond met leuke creaties.

.

Sarah & Vin voor de wolschuur van Art @ the Port

.

De studio van de viltmaker in Port Waikato

Vincent en zijn vonst van de dag

.

De laatste glimp van de Titirangi Village Market

Maandag was een dagje thuis. Wat tokkelen op de PC, knuselen met de materialen, de creatieve geest laten werken en een wandeling met de hond. In de loop van de namiddag begon het te regen en Vincent zijn humeur had daar duidelijk onder te lijden. Na zijn middagdutje maakte zowat alles hem ongelukkig en de plezante dingen duurden nooit lang genoeg.

Thuis

Sarah heeft zich ondertussen ingeschreven voor een cursus Yoga voor zwangere vrouwen op donderdagavond. (sorry nog geen foto's beschikbaar daarvan)

.

Vincent gaat met de mama minstens één keer in de week naar de Playcentre. Goeie infrastructuur, leuke mensen en iedereen heeft het er naar zijn zin.

.

Sinds Stitch tijdens weekend in de rotte vis was aant rollen, heeft onze kleine superheld een nieuwe bijnaam: Fish-Stitch!

.

Een nieuwe doos uit België! Het mooie, bruine gebreide truitje kwam van Teke & Kel en de nieuwe lading landbouwvoertuigen van Omi & Opi.

Weekend 17-18/10

Een rustig weekendje met zaterdag lunch in de duinen van Port Waikato. Voor de verandering ging de wandeling langs de oever van de rivier ipv het strand. De duinen vormen een lange tong van enkele kilometers en de inlandse kant zag er helemaal anders uit dan de zeekant. Er waren grote zandvlaktes met weinig begroeing. Stitch & Vin konden hun kilometers doen en eens we genoeg in het zand hadden geploeterd, installeerden we ons langs de oever van de rivier met de boterhammen. Na het eten kregen we een stevige bui als dessert, maar tegen dat we terug aan de wagen waren aangekomen was de meeste kledij al opgedroogd. Vincent viel voor de eerste keer inslaap in de rugzak, dus dat werkt ook.

.

Voluit op de zandvlaktes...

.

...en een sandwich met kaas als beloning.

.

Mevrouw, zoonlief (onder het deken in de rugzak met koppeke op half zeven) en meneer

.

Terwijl Sarah op zondag haar stikmachien bovenhaalden ging de rest met de modder spelen in het bos. Het had voordien goed geregend en na de wandeling mochten de kleren meteen in de was. Ook de hond zijn buik zag zwart vant slijk. De paden en boomwortels waren extra glibberig.

.

Vincent & Stitch in hun jungle.

Hamilton & Kaiaua

Zaterdag naar Hamilton. Rond de middag toegekomen en Vincent & Stitch de stad ingetrokken. Sarah had een lijstje met bezienswaardigheden samengesteld waaronder wandelingen, straatjes en pleinen. Voor de ochtendmarkt waren we dus al te laat. De auto achtergelaten aan het meer en het stadspark. Vincent pakte ne schrik toen we een muntstuk in het wiebelpaard staken waarop hij zat, maar na zijn eerste keer was hij verslaafd en kostte het veel moeite om hem voorbij het andere stoepspeelgoed te trekken. Stitch was verdacht braaf in het drukke verkeer en tussen de mensen, af en toe stond de leiband gespannen maar geen klagen. Sarah schoot enkele winkels binnen en tussendoor aten we iets op een terrasje. Voor het Waikato Museum waren we helaas te laat. Dat sloot om 16u30 zagen we om 16u10. Das dan voor de volgende keer. Ook het leuke café aan de overkant van de staat had de stoelen al op de tafels staan dus maar met hangende pootjes terug naar huis. Afgelsloten met meneem-Chinees en een filmpje.


CasaBella Lane, wandelstraatje met Europese winkels, goed bedoeld maar een beetje flauw

.De gemetste caravan als kunstwerk voor het Waikato Museum

Zondag hadden we onze hoop gezet op een Scenic Reserve in de heuvels op een uurtje rijden, maar eerst gingen we in de voormiddag langs May & Daniel, een chinese moeder en haar zoontje dat een half jaar ouder was dan Vincent en die we een weekje eerder tijdens een wandeling hadden aangesproken. Vader Tony was aan het werk en de inwonende bomma had zich allicht achter het hoekje verstopt. Een leuke babbel en Vincent bediende zichzelf met de koekjes en het speelgoed van zijn metgezel.

Het Scenic Reserve in de namiddag verliep helaas minder rooskleurig dan gehoopt. Het lukte ons niet om een toegangsweg of aanwijzing te vinden. Wegen liepen dood of kwamen uit op private eigendommen. Na vier pogingen en drie en half uur autorijden gaven we het op en gingen uihuilen aan de kust (waar we nu eens een keertje niet naartoe wilden) in Kaiaua. Tijdens het anderhalve uur dat ons nog restte aten we een ijsje in de speeltuin en zochten krabbetjes en schelpen tussen de keien op het strand.

.

Een frisse wind....

.

....maar het water dat in de poelen was blijven staan was wel lekker warm en zat vol met anemootjes, krabbetjes en soms een visje en een Stitchke.

Thuis & Sailplane Services

Het afgelopen weekend was een beetje vergelijkbaar met het vorige. Nog veel snottebellen en te beroerd om een dagje te plannen. Zaterdag naar Papakura gaan winkelen en een boswandeling gemaakt voor het avondeten en zondag een uurtje in de regen tussen de duinen gespeeld tot we doorweekt waren (het was net hoogwater en het strand stond blank) en in de namiddag naar de speeltuin.

In de loop van de week raakte iedereen geleidelijk aan van zijn verkoudheid af en droogde het weer een beetje uit want we hadden veel neerslag te slikken gekregen en het was terug koud geworden. Ook een paar tsunami-dreigingen waren de hot topic vant moment en de melkspuitende boeren in Brussel haalden het NZ nieuws.

.

Jemma & Stitch delen de sofa

.

Vincent met de vangst van de dag, wat neerslag en hoge luchtvochtigheid en dan waren ze er

.

Een Kestrel 19 op de weegschaal inclusief piloot

.

Stukken Duo Discus all over the place, het puzzelen kon beginnen

.