Hoe het begon...
Sinds mei 2011 zijn we onze eetgewoonten en voedingspatroon wat gaan aanpassen. Aanleiding hiervoor was Sarah's vriendin Roxy die enkele maanden eerder was begonnen en onze eigen conclusies na ettelijke uren surfen op het internet. We zijn nooit echte vleeseters geweest dus misschien was de overgang naar een vegetarische/veganistische menu niet zo dramatisch, maar bleef best een uitdaging om een goede combinatie van lekker, gezond en gevarieerd eten op tafel te toveren. Moet er wel bijzeggen dat we een extra troef in handen hebben door in NZ te wonen. De kans dat je bij familie aant tafel beland is eerder klein en de enkele vrienden die we hier hebben zorgen ervoor dat we gemakkelijk onze eigen eetgewoonte kunnen bepalen.
De keuze om vegetarisch/veganistisch te gaan eten is deels gedreven door de verschrikkelijke wanpraktijken die dieren wereldwijd worden aangedaan en de respectloze manier waarop ze als een product worden behandeld. Ik zeg er eerlijkheidshalve bij dat dit natuurlijk niet overal gebeurd, maar vaak hebben we het raden naar de oorsprong van dierlijk product dat op ons bord ligt of het nu gaat om een ei, melk, vlees of vis. Dus speel je liever op veilig want ik zou me zeer ongemakkelijk voelen bij het feit dat mijn geld naar de persoon gaat die met een riek in een melkkoe staat te prikken of met een hamer op de kop van een kalf zit te slaan of mannelijke kuikens in de vleesmolen gooit of een oplegger met vee te lang in de zon laat staan. De benaming "vegetarische/veganistisch" omvat zowat onze stijl. Vegetarisch betekent dat men geen dieren eet en dan zowel vlees, vis, gevogelte. Veganistisch gaat nog een stapje verder en daar worden bovenop het vegetarische aspect ook nog eens geen dierlijke bijproducten geconsumeerd zoals melk, leer, wol, zijde, honing, eieren. Wij zitten tussen de twee in. We gaan thuis een stapje verder dan vegetarisch waarbij we melkproducten weglaten, maar anderzijds staat er nog wel honing en enkele eieren op het menu. De eieren komen van mensen die we kennen zodat we ook meteen weten in wat voor omstandigheden de dieren leven. Voor het moment zijn het eendeneieren van het kerkwinkeltje aan de overzijde van de straat in Drury, voordien waren het kippeneieren afkomstig van de biowinkel in Tuakau. Ook gaan we niet paranoïa doen als we op bezoek zijn mensen en de maaltijd niet match met onze eetgewoonten. Je gaat geen eten in de vuilbak gooien want dat is verspilling en het is ondertussen toch al geconsumeerd. Ook als de kinderen naar een feestje gaan en er worden worstjes en melkijs geserveerd, mogen ze zich laten gaan. We willen niet de indruk wekken dat ze zich moeten onthouden of anders horen te gedragen dan hun leeftijdsgenootjes. Een andere sector waarin we ons wat hebben bijgestuurd zijn de producten EN ingrediënten die op dieren zijn getest. We gaan plots onze wollen truien en leren botten niet weggooien, maar zullen wel eens nadenken bij een volgende aankoop. Tweedehandse kleding is dikwijls een gepast compromis. Stich krijgt nog wel dagelijks hondeneten met vlees en vis. Er zijn voorbeelden bekend van veganistiche honden die het prima doen, maar daar zijn we nog niet.
 |
| Tofu Sushi |
 |
| Weekvooraad |
 |
| Dhal-rijst met Maori aardappels |
Wat is hier nu eigelijk de bedoeling van...
We doen dit in de eerste plaats voor de beestjes en onzelf. Zonder kritiek te geven, hopen we door dit initiatief anderen te inspireren, door erover te praten en even stil te staan waarmee we bezig zijn. Zowel ethisch als medisch denken we dat we de juiste weg zijn ingeslagen en iedere dag proberen we ons voedingspatroon wat bij te sturen. Vaak willen mensen niet weten hoe het eten dat ze consumeren tot op het bord is geraakt of zijn ze zich niet altijd bewust van de samenstelling. Je bent wat je eet en dat is soms wel pijnlijk duidelijk bij het aanschuiven aan de kassa in de supermarkt. Je gezondheid hangt hier nauw mee samen zowel op korte als lange termijn.
 |
| Koffie Gateau Cupcakes |
 |
| Pizza met vegetarische worst |
 |
| Onze helden: Shaolin monniken, topvorm op veganistisch dieet |
Onze bevinding na 15 maanden...
Vlees, vis en zuivel wordt in de eerste plaats gegeten omdat het lekker is, uit traditie of gemakzucht . Dat het lekker is gaan we niet tegenspreken, maar niet in die maten om gewoon de draad terug op te pikken. Het is een zoektocht en zal dat altijd blijven, maar laat één ding wel duidelijk zijn: we zijn op een punt gekomen waarbij we het gevoel hebben dat we niets missen of met een onverzadigde behoefte blijven zitten. Er komt soms wat zoekwerk en experimenteren bij kijken en dat gaat met vallen (niet te vreten) en opstaan (super, morgen opnieuw). Onze maaltijden zijn voor het ganse gezin en we willen zeker zijn dat vooral de kinderen voldoende voedingstoffen binnekrijgen die ze nodig hebben. Zo leren we we meer over "superfood" zoals bepaalde groenten, fruit, granen en zaden waarvan je niet genoeg kan eten en die hoge waarden bevatten. Ook vervangproducten waarvan sommige beter meevallen dan anderen. Vegetarische worst, schnitzels, hamburgers, nuggets, nutmeat en tofu. Ook proberen we zoveel mogelijk producten biologisch te kopen, gluten te beperken en meer "raw food" in het menu te voorzien. Want alles platkoken heeft ook geen zin. Stomen indien mogelijk.
Bij de overgang raak je gemakkelijk een paar kilo kwijt en merk je dat je vaker wil/gaat eten omdat je lichaam beter/sneller verteert. Op de Steinerschool zijn alle maaltijden sowieso vegetarisch en is er een veganistische optie.
Als introductie klik
hier voor een meerdelige voordracht van een veganistische spreker.
