Zaterdag:
Shopping in Howick en Manukau. Schoenen voor vader, textiel en toebehoren voor moeder en een speelgoedje voor Vin. In Howick bijgetankt in de Local Kebab tent aka Café Destiny
.
.
Zondag:
Glenbrook en Waiuku. De dag begon met een bezoekje aan het Glenbrook Farm Park. Niet echt een dierentuin, eerder een uit de hand gelopen hobby van een ouder koppel met voornamelijk boerderijdieren en siervogels. Voor kinderen natuurlijk even interessant als zwierende apen en krokodillen.
.
Met het ticketje dat we voordien hadden gekocht in het station sprongen we op de stoomtrein van de Glenbrook Vintage Railway die vanaf dit weekend terug actief was inclusief de nieuwe trajectverlenging tot Waiuku. Er reden twee treinen die elkaar afwisselden en de rit van een half uurtje was best een belevenis. In Waiuku aangekomen hadden we net voldoende tijd voor een lunch aan het water en dan ging het terug met de trein naar Glenbrook met een tussenstop bij het atelier, waar we tien minuten mochten rondneuzen.
.
Vincent mocht nog even in de speeltuin en dan met de auto tot bij de familie Potman (NL) die net buiten Waiuku woonde. Sarah & Monique hadden Rebecca voor het eerst ontmoet in een kinderwinkel net voor hun vertrek naar België in juli. Richard & Rebecca waren rond dezelfde periode als ons afgezakt naar NZ, maar omwille van Richards job als arts was hun residentie al lang in kannen en kruiken. Ze hadden een huisje gekocht op de buiten waar ze samen met hun kinderen Joshua, Levi en Elysha genoten van het panorama en de levensstijl. Ze hadden zich een stel koeien en lammetjes in huis gehaald en Rebecca was begonnen met een klein groententuintje en combineerde het zorgen voor de kindederen met enkele uren werk in de week. Uiteindelijk schoven we mee aant tafel voor het avondeten en was het redelijk laat op de avond voor we waren uitgepraat en we huiswaartds keerden. Een fijne familie met een gezonde ingesteldheid.
.
Maandag:
Een feestdag die we besloten aan Stitch te wijden omdat hij de laatste twee dagen nogal wat uurtjes in de wagen had gesleten. Dus beweging en natuur. Het was mooi weer en we speelden al een tijdje met het idee om de stranden zuid van Port Waikato te verkennen. Auto ingeladen en vertrokken. De asfalt werd kiezel en na te zijn gestopt bij een huis voor wat richtlijnen de auto achtergelaten en beginnen stappen door het dal met bestemming strand aan de horizon. Het was niet echt duidelijk en een pad was er al helemaal niet waardoor we met de bagage over omheining en door moerassig geied moesten. Dit zorgde voor hylarische momenten (Sarah verloor haar slippers in het moeras en iedereen zat onder het slijk tot aan aan de knie) maar ook voor de nodige vertraging. Na een uur zaten we waarschijnlijk halfweg en we waren pas in de namiddag toegekomen met de lunch nog steeds in de rugzak. Noodgedwongen de strijd moeten staken en met de nodige ontgocheling ons langs de kant van de creek geparkeerd voor enkele uren platte rust. Ook best plezant in het water gespeeld en de vlieger opgelaten en vervolgens aan de terugweg begonnen met Sarah op blote voeten.
We namen ons voor om de volgende keer optijd te vertrekken en ons beter te voorzien en geen overbodig materiaal mee te sleuren.
.
.
Zus & broer op een luie zondagochtend
Volgende patient AUB! Discus CS van Auckland na een mislukte buitenlanding. Volgens geruchten is een Discus B van Omarama, die landde in een onlandbare vallei, ook opweg naar het atelier.
Zus & broer in de Club Astir.
Zomers staat voor de deur. Tijd om de metalen tuinstoelen af te schuren en opnieuw te verven. Vincent helpt een handje, Charlotte speelt met de madeliefjes.
ZK-GYL klaar voor de start met Ross in de voorste zit en Grant in de achterste. Buiten enkele kleine opmerkingen waren ze heel tevreden met de vliegeigenschappen en eerste indruk tijdens vlucht.
Drukke doch aangename sfeer tussen het schoolcomplex.
Vincent trots op zijn vilten badge en zelf "gedompelde" kleurkaars.
Hip Hip Hoera voor onze lievelingszoon! 
Vincent voert een grondige Bio Security controle uit.
Charlotte in en onder haar nieuw meubilair.
.
