Om 11u10 besloten we naar Minibitz in Auckland te rijden om enkele onderdelen voor de Mini te gaan halen. Ze waren open tot 12u en we arriveerden om........12u00! Net optijd. Ze hadden alle stukken die je nodig had voor een volledige restauratie en namen nog 20min om wat bij te praten en info uit te wisselen. Lee Norman, een Brit die een tiental jaar gelden was uitgeweken naar NZ, combineerde een atelier en winkel met enkel betrekking tot Mini's. 
Van daaruit ging het naar Piha, een redelijk bekende surfplaats aan de Westkust. Er stond een strakke wind en het was droog genoeg om al het zand in je kraag te blazen. Vooral Vincent kreeg de volle laag. In het midden van het strand stak een gigantische rots, Lion Rock, uit het zand tot ongeveer een 100m boven de branding. Er liep een pad naar boven, maar dat was met Vincent en Stitch net iets te avontuurlijk voor de familie. Het totaalplaatje was wel mooi met de heuvels en kliffen in de achtergrond langswaar ze zondag zounden zweven (potentieel decor).
Na Piha ging het zuidelijk binnendoor naar Karekare. Hier lieten we Stitch de vrije loop en dat kon hij wel smaken. Was duidelijk de enige die zich niet liet afleiden door de wind en het zand die de ondergrond boetseerden in een maanlandschap. Elke steentje en schelpje kreeg op deze manier zijn eigen voetstukje. Ondertussen was Vincent veilig weggekropen in papa's jas enkel vlakbij de branding en windopwaarts van al het losse zand kon hij ongehinderd rondrennen, maar als hij ook maar een beetje windaf dreef was hij een vogel voor de kat.
Moe en voldaan waren we thuis tegen het avondeten. Een dagje winderig strand zorgde beslist voor een goede nachtrust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten