Na een tussenstop aan de North Shore, waar Sarah nog enkele attributen oppikte die ze via het internet had gekocht, een bezoekje aan de biowinkel en lunch in het park, zijn we naar Wenderholme Regional Park gereden.
Veel tijd hadden we niet want het was al 15u en het was nog steeds vroeg donker rond deze tijd van het jaar. Het strand en de Homestead voorbij kozen we een route voor een tweetal uur die ons naar de top van de cliff/berg bracht. We hadden nog minstens een uur terugrit voor de boeg.
Zelfportret op het strand. Zwaarbewolkt, maar droog genoeg voor een wandeling.De beklimming was ineens vollenbak met Vincent op de rug en weinig platte stukken. Broeken werden opgerold en jassen uitgespeeld. Spijtig genoeg hadden enkele jongeren in de buurt hun stereo vollenbak staan wat de "native bush walk" een beetje ontnuchterde, maar gerechtigheid zou geschieden. Tijdens de beklimming en de afdaling viel het ons op hoe brutaal de Fantails wel waren. Ze kwamen op minder dan een meter en probeerden ons te imponeren en als je het spelletje meespeelde en ging lopen, zaten ze je op de hielen.
Af en toe mocht Vincent mama de weg wijzen.Terug beneden aangekomen, mocht Stitch even uit de wagen. Het spijtige is dat veel parken geen honden toelaten. Op dat moment kwam een man van middelbare leeftijd met twee duidelijk gegeneerde jongeren naast hem vragen of we geen startkabels bijhadden want zijn passagiers hadden hun autobatterij opgespeeld aan de luide muziek. Tien minuten later waren we onderweg naar huis en de jonge snaken mochten een nachtje in het park slapen want onze startkabels hadden blijkbaar geen oplossing geboden. Om 21u30 lag heel de familie in zijn bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten