Met links en rechts nog een lokale bui waagden we het er toch op en ondernamen een tweede poging om de top van de lokale berg, Mount William, te bereiken. Toevallig viel het laatste spatje regen eruit toen we net de auto hadden geparkeerd, de wandeling zelf verliep droog. Helaas moest Stitch opnieuw in de wagen blijven want de tocht ging over omheining en tussen de schapen en de boeren kunnen er niet zo mee lachen als er een bloeddorstige killer zoals de onze tussen hun vee sluipt. Met de nodige schapenkeutels aan de botten en enkele pauzes bereikten we na een anderhalf uurtje de top met zendinstallatie. Na de verorbering van onze proviand, een flinke dosis straling van de zendmast en enkele kiekjes met de camera ging het terug bergaf met een slapende Charlotte op de borst gesnoerd. Vin heeft flink gestapt en weinig geklaagd en tegen twee uur zaten we aan tafel voor het middageten.
.
Het wandelpad liep tussen de grazende schapen..
De kleine familie op de top net onder het niveau van de wolkenbasis.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten